Eliasz poszedł na pustynię na odległość jednego dnia drogi. Przyszedłszy, usiadł pod jednym z janowców i pragnąc umrzeć, powiedział: "Wielki już czas, o Panie! Zabierz moje życie, bo nie jestem lepszy od moich przodków". Po czym położył się pod jednym z janowców i zasnął. A oto anioł, trącając go, powiedział mu: "Wstań, jedz!" Eliasz spojrzał, a oto przy jego głowie podpłomyk i dzban z wodą. Zjadł więc i wypił, i znów się położył. Ponownie anioł Pański wrócił i trącając go, powiedział: "Wstań, jedz, bo przed tobą długa droga". Powstawszy zatem, zjadł i wypił. Następnie umocniony tym pożywieniem szedł czterdzieści dni i czterdzieści nocy aż do Bożej góry Horeb.

Ps 34 (33), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9)

REFREN: Wszyscy zobaczcie, jak nasz Pan jest dobry

Będę błogosławił Pana po wieczne czasy,Jego chwała będzie zawsze na moich ustach.Dusza moja chlubi się Panem,niech słyszą to pokorni i niech się weselą.

Wysławiajcie razem ze mną Pana,wspólnie wywyższajmy Jego imię.Szukałem pomocy u Pana, a On mnie wysłuchałi wyzwolił od wszelkiej trwogi.

Spójrzcie na Niego, a rozpromienicie się radością,oblicza wasze nie zapłoną wstydem.Oto zawołał biedak i Pan go usłyszał,i uwolnił od wszelkiego ucisku.

Anioł Pański otacza szańcem bogobojnych,aby ich ocalić.Skosztujcie i zobaczcie, jak Pan jest (...)

Przeczytaj pełne teksty Liturgii Słowa »