Ci, których rozproszyło prześladowanie, jakie wybuchło z powodu Szczepana, dotarli aż do Fenicji, na Cypr i do Antiochii, głosząc słowo samym tylko Żydom. Niektórzy z nich pochodzili z Cypru i z Cyreny. Oni to po przybyciu do Antiochii przemawiali też do Greków i głosili Dobrą Nowinę o Panu Jezusie. A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. Wieść o tym doszła do uszu Kościoła w Jeruzalem. Wysłano do Antiochii Barnabę. Gdy on przybył i zobaczył działanie łaski Bożej, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem wytrwali przy Panu; był bowiem człowiekiem dobrym i pełnym Ducha Świętego i wiary. Pozyskano wtedy wielką liczbę wiernych dla Pana. Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła. A kiedy go znalazł, przyprowadził do Antiochii i przez cały rok pracowali razem w Kościele, nauczając wielką rzeszę ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami.

(Ps 87 (86), 1b-3. 4-5. 6-7)

Refren: Wszystkie narody, wysławiajcie Pana

Gród Jego wznosi się na świętych górach,umiłował Pan bramy Syjonubardziej niż wszystkie namioty Jakuba.Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie,miasto Boże.

Wymienię Egipt i Babilon wśród tych, którzy mnie znają.Oto Filistea, Tyr i Etiopia,nawet taki kraj tam się narodził.O Syjonie powiedzą: "Każdy (...)

Przeczytaj pełne teksty Liturgii Słowa »